,, Wystarczy jeden świadomy oddech, by nowy wymiar pojawił się w Twoim życiu”
Eckhart Tolle
Świadomy oddech ma działanie terapeutyczne, daje uczucie spokoju i ma moc uzdrawiania. Stanowi pomost między ciałem i umysłem, między świadomością i podświadomością. Zanim przystąpisz do ćwiczeń oddechowych powinnaś zrozumieć dlaczego jest on tak istotny w porodzie i co dzięki niemu zyskujesz.
Prawidłowo oddychając:
- dotleniasz swoje tkanki zaopatrując je w tlen, dzięki temu mniej odczuwasz zmęczenie i ból,
- działa on rozluźniająco zarówno na Twoje ciało jak i psychikę,
- zapewniasz odpowiednią ilość tlenu Twemu dziecku, przez co wpływasz bezpośrednio na jego kondycję. Ma to olbrzymie znaczenie w fazie skurczu, kiedy to podaż tlenu przez łożysko jest ograniczona.
- masz kontrolę nad procesem porodu. Skupiając się na oddechu jesteś bardziej świadoma, masz siłę sprawczą. Robisz to dla Siebie i Twego dziecka. Tylko Ty. Nikt tego za Ciebie nie zrobi. Jesteś obecna.
Ćwiczenia oddechowe dobrze jest wykonywać całe życie, ale obserwując pacjentów przez wiele lat widzę, jak olbrzymi jest to problem. Oddech. Coś tak naturalnego, odruchowego. Stanowi olbrzymi problem dla większości z nas.
Jeśli nie praktykujesz technik oddechowych, medytacyjnych, mam do zaproponowania kilka bardzo prostych ćwiczeń oddechowych, które możesz wykonywać codziennie, na każdym etapie ciąży.
Ćwiczenie – oddech przeponowy
Ta technika oddechowa przyda się między skurczami zarówno w I jak II fazie porodu.
Zadbaj o wygodny strój, nic nie może krepować Twoich ruchów, zadbaj też o komfort cieplny.. Połóż się na miękkim kocu na podłodze (jeśli czujesz w tej pozycji dyskomfort, wybierz pozycję siedzącą), pod kark i kolana podłóż zwinięty koc lub poduszkę. Poczuj jak Twoje ciało się relaksuje. Możesz zamknąć oczy – to pomaga się skupić. Jedną dłoń ułóż na klatce piersiowej, drugą na brzuchu (tuż pod łukami żebrowymi).
Przy kilku swobodnych oddechach poczuj, która dłoń się unosi podczas wdechu. Czy ta na klatce piersiowej, czy ta na wysokości przepony?
Aby uruchomić przeponę to właśnie podczas wdechu na tej wysokości powinnaś czuć ruch. Barki, łopatki, klatka piersiowa starają się zostać nieruchome. Wdech nosem (jeśli jest to dla Ciebie niewykonalne, oddychaj przez usta) trwa 2 sekundy, wydech ustami 4 sekundy (możesz liczyć w myślach).
Przy wdechu nie tłocz powietrza w dół brzucha, w kierunku spojenia. Oddychaj powoli, głęboko. Odpocznij.
Jeśli już opanujesz tą technikę. Możesz ułożyć obie dłonie z boku na dolnych żebrach. Poczuj jak na wdechu powietrze zwiększa wymiar poprzeczny klatki piersiowej, a na wydechu żebra wracają na swoje miejsce. Kiedy opanujesz tą technikę dłonie mogą już spoczywać swobodnie na ziemi, a jeśli siedzisz na twoich udach. Dłonie skieruj do sufitu.
Jeśli poczujesz – mrowienia palców i warg, oszołomienie i zawroty głowy, wiedz, że jest to zjawisko częste i naturalne – Masz do czynienia z hiperwentylacją.
W takim przypadku:
- Przerwij ćwiczenia. Po chwili, gdy się dobrze poczujesz możesz wrócić do ćwiczeń.
- Spróbuj robić większe pauzy pomiędzy oddechami.
- Spróbuj spłycić oddech.
Ćwiczenie ze świeczką
Do ćwiczenia potrzebna nam będzie świeczka. Usiądź wygodnie w odległości ok. 30 cm od zapalonej świecy. Powinna się znajdować na wysokości Twojej twarzy. Jeśli musisz jeszcze kontrolować przeponę – użyj do tego dłoni opartych na dolnych łukach żebrowych (pamiętaj o opuszczonych barkach i ściągniętych łopatkach).
I tu mamy kilka wersji zabawy z płomieniem:
- weź głęboki wdech nosem, na wydechu przez dzióbek 😉 wypuszczaj wolno powietrze, tak aby płomień cały czas się odginał, ale nie zgasł.
- weź głęboki wdech nosem, na wydechu wypuszczaj powietrze przez rozluźnione usta krótkimi dmuchnięciami – płomień przy każdym wypuszczeniu powietrza ma się odgiąć.
- spróbuj nabierać powietrze i wypuszczać tak, aby płomień ,,tańczył”w takt Twego oddechu. Zbliża się na wdechu, oddala na wydechu. Wdech i wydech powinien trwać około jednej sekundy.
W przypadku hiperwentylacji przerwij ćwiczenie i odpocznij.
Podczas tych ćwiczeń skup się na rozluźnieniu ust. Obszar ten jest ściśle powiązany z obszarem miednicy. Te techniki sprawdzą się w fazie skurczów. Nie zaciskaj ust, zębów, gardła. Zadbaj o mięśnie twarzy jeszcze przed porodem. I pamiętaj, że KRZYK jest Twoim sprzymierzeńcem.
Ćwiczenie wspomagające parcie
Odradzam naukę w pozycji leżącej. Sprawdzi się tu pozycja siedząca, półsiedząca. Weź wdech nosem uruchamiając przeponę na wydechu przez luźne usta uruchom mięsień poprzeczny brzucha i zepchnij przeponę w dół. Kieruj powietrze do przodu, nie na odbyt. Możesz spróbować stęknąć z wydechem wypuszczając powietrze.
Wszystkie zaproponowane ćwiczenia powtarzaj tak często aby stały się odruchem. Idealnie byłoby ćwiczyć je z bliską Ci osobą, która będzie towarzyszyć w porodzie. Jej wsparcie w trakcie porodu polega również na pilnowaniu rytmu oddechowego.
Na spotkaniach przygotowujący do porodu często powtarzam partnerom:
Nie mów jej przyj …, mów oddychaj, pilnuj oddechu. Pomóż jej odnaleźć rytm.
Jeśli uda Ci się świadomie nauczyć oddychać, sama będziesz wiedziała jakiego oddechu użyć w akcie narodzin.
Najważniejsza zasada to: ODDYCHAJ NAJWOLNIEJ JAK PROWADZISZ. Naturalnie w trakcie narastającego skurczu i w skurczu oddech przyspieszy i spłyci – to naturalna reakcja. Może zdarzyć się też chwilowe zatrzymanie oddechu. Nie martw się tym. Kiedy tylko skurcz macicy się zmniejszy postaraj się wrócić do prawidłowego rytmu. Jedynym momentem kiedy naturalnie zatrzymasz oddech jest skurcz party.
Najczęściej popełniane błędy:
- zatrzymanie oddechu w oczekiwaniu na skurcz i w trakcie jego trwania. Powoduje to zakwaszenie mięśni i ich ból oraz zmęczenie,
- utrzymywanie przyspieszonego, płytkiego oddechu, kiedy siła skurczu słabnie. Jest to bardzo męczące i może spowodować niedotlenienie dziecka,
- błędem jest też nabieranie zbyt dużej ilości powietrza do płuc. Zaciskanie ust, szczęk, gardła podczas parcia. Powoduje to zwiększenie siły skurczu, napina mięśnie krocza w momencie kiedy powinny one być maksymalnie rozluźnione. Jednym słowem : bardziej boli, bardziej męczy.
Nauka prawidłowego oddechu to najlepsza inwestycja w Twoje zdrowie.
Pamiętaj aby za każdym razem wykonując ćwiczenia w pozycji leżącej wstawać po dłuższym odpoczynku bardzo powoli i uważnie, dbając o swoją równowagę.
Jeśli masz niskie ciśnienie lub jakiekolwiek problemy zdrowotne skonsultuj realizowanie przez siebie ćwiczenia oddechowych z lekarzem prowadzącym.
È stato divertente leggere il tuo articolo.
grazie!!!
Usted tiene un blog fabuloso gracias. Imogen Bret Gifford
Gracias!!!!!