Zespół chorobowy, w obrazie którego obserwuje się jednocześnie:
✔️ zwiększone parcie na mocz,
✔️ związane z gubieniem moczu lub bez jego gubienia,
✔️ nykturia (oddawanie moczu w nocy, z częstością większą niż 1—2 razy)
Musicie wiedzieć że:
➡️ choroby takie jak cukrzyca, zaburzenia hormonalne mogą dawać również takie objawy,
➡️ do 50 roku życia nykturia nie powinna mieć miejsca ( wyj. wymienione wyżej choroby oraz okres ciąży, infekcje dróg oddechowych),
➡️ do 8 mikcji dziennie uznajemy za normę – oczywiście uzależnione jest to od ilości przyjmowanych płynów,
➡️ normą jest mikcja o objętości 300 – 400 ml
➡️ nie ograniczaj przyjmowanych płynów!!!! 2 litry💧 taki poziom powinno się osiągać
➡️ dzienniczek mikcji pozwoli Ci uświadomić sobie korelację między przyjmowanymi płynami, a ich wydalaniem – czy istnieje problem OAB???
Terapia OAB:
Terapia zachowawcza
- fizjoterapia, pessaroterapia
- farmakoterapia : leki antycholinergiczne
- środki homeopatyczne: nawłoć
- terapia estrogenowa (miejscowa-w postaci kremu, żelu, czopków bądź działająca układowo),
- fitohormon: chmiel
Leczenie operacyjne: stymulacja nerwów krzyżowych
W ostatnim czasie „modne” staje się tonizowanie m.wypieracza – Botoxem. Jeśli decydujecie się na taki zabieg powinniście być uprzedzeni, że istnieje ryzyko podania zbyt dużej ilości tego środka i wtedy zmuszeni będziecie używać cewnika do czasu zneutralizowania się Botoxu.
Cel terapii:
Zmiana nawyków dotyczących przyjmowania płynów i wydalania moczu:
- trening toaletowy – redukcja częstości oddawania moczu,
- strategie odraczania (np. siadanie na zamkniętej toalecie, stawanie na palcach, możesz spróbować położyć się na podłodze, skupić się na oddechu, na tym co dzieje się z dnem miednicy),
- mikcja bez zwiększonego ciśnienia,
- rozpoznanie sytuacji wywołujących uczucie parcia na mocz,
- opanowanie technik odprężających (techniki oddechowe, trening Jacobsona, współpraca z psychologiem),
- rozpoznanie i unikanie produktów spożywczych wywołujących parcie na mocz ( kawa, słodycze, żywność przetworzona, alkohol, cytrusy)
Na poziomie struktury – w terapii fizjoterapeutycznej pracujemy nad:
- poprawą pracy jednostek nerwowo-mięśniowych, siły i wytrzymałości,
- odciążamy struktury więzadłowe i mięśniowe dna miednicy (praca zewnętrzna i wewnętrzna).,
- korygujemy postawę,
- staramy się skoordynować oddech z ruchem,
- wyrównujemy ciśnienie w jamach ciała,
- regulujemy tonus mięśniowy,
- poprawiamy ukrwienie tkanek.