Zapewne każdy, kto słyszy słowo zaparcie rozumie przez nie utrudnione, bądź rzadsze oddawanie stolca.
Ale czy wiecie co oznacza, że wypróżnianie jest prawidłowe, jaka jego konsystencja jest dobra – uprzedzałam, że będzie kiedyś o kupie – nastał dzień oświecenia 🙂
O prawidłowych pozycjach już było i uznaję, że jesteście już wyedukowani , a dla przypomnienia odsyłam: https://www.paulinaszczesna.pl/2019/07/31/jak-dbac-o-miesnie-dna-miednicy-part-1/(otworzy się w nowej zakładce)
UWAGA:
– częstość oddawania stolca: nie rzadziej niż 3 razy w tygodniu,
– nieprawidłowo jest jeśli potrzebę silnego parcia czujecie przy większej ilości wypróżnień niż 25%,
– nieprawidłowo jeśli niecałkowite wypróżnienie czujecie przy więcej niż 25% wypróżnień,
– nieprawidłowy twardy stolec.
Poniżej macie Bristolską skalę uformowania stolca – taaak !!!! Jesteście w szoku, że ktoś naukowo ocenia Waszą kupę? Zastanówcie się ileż szczęścia daje Wam dobre wypróżnienie…
Jeśli dotyczy Was typ 4 należycie do szczęśliwej grupy ludzi – ideał. Typ 3 też zasłuży na brawa. Pozostałe przykłady niestety są nieprawidłowe i świadczą o zaburzeniu pracy waszego układu pokarmowego (m.in zła dieta, nietolerancje pokarmowe, niedostateczna podaż płynów), ale problem też może dotyczyć przyczyny odbytniczej i odbytowej. Mamy też zaparcia sytuacyjne – hospitalizacja, wyjazd wakacyjny – zaczyna się rozjaśniać? 😉
Ogólne przyczyny zaparć:
– zmniejszona perystaltyka jelit, – zbyt mała podaż płynów ( dawałam informację 250ml/h byłoby idealnie – małymi łykami), -ubogie w produkty resztkowe środki spożywcze, -czynniki natury psychicznej, – zabiegi operacyjne, – przyjmowane środki farmakologiczne, -inne obrazy chorobowe, -nieprawidłowe nawyki toaletowe!!!!!!
- zbyt długie przesiadywanie na toalecie np. czytanie…
- epizody przedłużonego parcia na stolec,
- świadome powstrzymywanie wypróżnień – zwłaszcza jeśli kojarzymy je z bólem (np. dzieci)
– dolegliwości bólowe, – mnogie ciąże oraz przedłużające się porody, użycie próżnociągu (vacuum), mogą być przyczyną zespołu obniżonego dna miednicy, który także manifestuje się zaparciami, – przebyte operacje odbytu, odbytnicy i ginekologiczne oraz porody zarówno drogami natury jak i cięciem cesarskim stanowią istotne ryzyko zaburzeń wydalania
Przyczyny zaparć pochodzenia ODBYTOWEGO:
– zwężenie odbytu, – prolaps odbytnicy (część tkanki odbytnicy wynicowuje się przez odbyt), – rectocele ( przy uszkodzeniu powięzi odbytniczo-pochwowej jelito wpukla się w kierunku pochwy), – wrodzone pogrubienie m.zwieracza wewnętrznego odbytu, – zaburzona motoryka końcowego odcinka jelit i odbytu, – zmniejszone zaopatrzenie czuciowe odbytnicy, – zaburzona koordynacja między m. zwieraczem odbytu wewnętrznym a zewnętrznym – hemoroidy
Przyczyny zaparć pochodzenia ODBYTNICZEGO:
– wpływ hormonalny – np. zmiany w trakcie okresu dojrzewania, ciąży, niedoczynność tarczycy, – wysoki poziom wapnia, niski poziom magnezu lub potasu, mocznica, zatrucia metalami ciężkimi, – dolichokolon – wrodzona okrężnica o długości przekraczającej 1,5 m (norma 1,3 m-1,5 m ; w zbyt długiej dochodzi do zwiększonej resorpcji wody), – patologiczne poszerzenie okrężnicy – mega colon, – uchyłki, – dieta ubogo resztkowa, -brak ruchu, reżim łóżkowy np. po zabiegach chirurgicznych, unieruchomienie związane z chorobą np. neurologiczną, – cukrzyca, SM, Choroba Parkinsona, uszkodzenia lub guz rdzenia kręgowego, – depresja, – zaburzenia mięśniowe oraz choroby tkanek łącznych, – zaburzenia ze strony układu nerwowego np. splotu nerwowego jelita, OUN w wyniku chorób neurologicznych, – sklerodermia : twardzina (choroba naczyń krwionośnych i tkanki łącznej)
Leki, które w swym działaniu ubocznym powodują zaparcia:
- Preparaty antycholinergiczne
- Trój cykliczne leki przeciwdepresyjne
- Opioidy
- Blokery kanału wapniowego
- Leki przeciwparkinsonowskie
- Sympatykomimetyki
- Neuroleptyki
- Środki moczopędne
- Środki przeciwhistaminowe
- Środki neutralizujące kwas solny, szczególnie zawierające wapń, preparaty wapniowe i żelazowe
- Środki przeciwbiegunkowe
- Niesteroidowe leki przeciwzapalne